اغلب مدیران صنعت برقی که هم اکنون عضو انجمن‌ها و تشکل‌های علمی شده و سرمست از فتح این قله‌های افتخار گشته اند، نه تنها در دوران مدیریت خود موفق نبوده که در وظایف فعلی محوله هم درمانده اند چه اینکه بخواهند جای دیگری را آباد کنند. سندروم عضویت در انجمن‌ها و تشکل‌های مختلف پدر مملکت را درآورده است و مدیران برقی برای کسب القاب دهن پر کن، وقتشان را بجای تمرکز بر وظیفه اصلی، در مجامع دیگری صرف میکنند که صرفا منافع شخصی شان را تامین می‌کند.
سرویس صنعت برق نیوز: نتایج انتخابات هیئت مدیره انجمن مهندسین برق و الکترونیک کشور که منتشر شد، عجیب به فکر فرو رفتم که چرا دغدغه مدیران صنعت برقی ایران عضویت در این انجمن شده و برایش درگیر لابی‌های شدید و سفارش و ... میشوند. از اینکه صنعت برقی‌ها اکثریت را گرفته اند خوشحال باشیم یا ناراحت؟
"سندروم عضویت در همه جا" باعث شده تا مدیران ما بجای تمرکز بر وظیفه اصلی خود درگیر حضور در انجمن ها، کارگروه‌ها و ... شده و با افتخار بگویند وقت سر خواراندن نداریم!
خیلی از افرادی که هم اکنون برای عضویت در هیئت مدیره انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران رای آورده و سرمست از فتح این قله افتخار شده اند، نه تنها در دوران مدیریت خود موفق نبوده که در وظایف فعلی محوله هم درمانده اند چه اینکه بخواهند جای دیگری را آباد کنند.
یادم هست حسن غفوری فرد یک وقتی بیش از ده سمت مهم کشوری و عضویت در هیئت مدیره‌های مختلف داشت که فقط استاد دانشگاهی اش به تنهایی باید ۷۰ درصد وقت کاری اش را پر میکرد. در آن شرایط برای یک تصمیم گیری ساده بیش از دو ماه باید در نوبت می‌ماندیم.
سندروم عضویت در همه جا پدر مملکت را درآورده و انگار افتخاری است که یک نفر همزمان در چند جا سمت داشته باشد! برای همین است که اغلب انجمن‌ها و تشکل‌های برقی از کارکرد اصلی خود افتاده اند، چون توسط تعدادی مدیر گرفتار، قبضه شده و همین امر موجب افول شدید انجمن‌ها و تشکل‌ها شده است.
همین الان شما درخواست جلسه با اعضای هیئت مدیره انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران دهید ببینید اصلا فرصت دیدار آقایون را پیدا می‌کنید؟ وب سایت این انجمن را زیر و رو کنید ببینید خروجی بزرگترین تشکل علمی ایران چیست؟ یک نامه بزنید ببینید چقدر طول می‌کشد پاسخ بگیرید؟ به انجمن بگویید میخواهیم از همایش ما حمایت کنید ببینید از شما چه می‌خواهند و چه همکاری‌ای با شما میکنند؟ اما تا دلتان بخواهد برای اعضایش لابی و فرصت بهره مندی از رانت‌های مختلف و گرفتن فرصت‌های مدیریتی بهتر وجود دارد.
همه ادعا میکنند که از ما خواسته اند در این انتخابات شرکت کنیم و احساس تکلیف کرده تا به قطار توسعه علمی ایران بپیوندیم. وب سایت تمامی انجمنهای علمی و تشکل‌های متعدد صنعت برقی را هم چک کنید تقریبا وضعیت مشابهی دارند و در همه آنها افرادی وجود دارند که دهه هاست در آنجا چنبره زده و حاضر به دل کندن از آن نیستند. قانون منع بکارگیری بازنشستگان هم که اینجا‌ها صادق نیست و اغلب آنها را تا مرگ در این تشکل‌ها خواهیم دید.
پیشنهاد میشود وزارت نیرو ممنوعیت عضویت یک مدیر در بیش از سه انجمن یا تشکل را تصویب کند تا مدیران برقی ما فرصت کنند در لابه لای جلسات بیهوده غیرضرور به وظایف خود هم برسند. تمام ذکر و فکر مدیران برقی حضور در مجامع دهن پرکنی شده است که تنها فایده اش رشد شخصی شان بوده، اما به قیمت ضایع شدن وقت و هدر رفتن امکانات صنعت برق.
تمرکز بر یک شغل و پست را جدی بگیریم و تلاش کنیم بجای بهره برداری اسمی از ظرفیت‌های مختلف به اثرگذاری بیشتر برسیم. اگر نمی‌توانید از این منصب‌های دهن پر کن دل بکنید لااقل اجازه دهید جوانان و افراد پرانرژی بیایند و جور شما را بکشند. اگر بجای تمرکز بر وظیفه اصلی خود هر روز درپی دیده شدن بیشتر بوده و مدام به کسب افتخارات سهل الوصول فکر می‌کنید خود را به یک پزشک روانشناس نشان دهید.
نباید رای دهندگان اجازه دهند عده‌ای که منافع شخصی شان را بر جمع ترجیح می‌دهند امکان حضور در این فضا‌ها را یابند و با مطالبه گری از آنها بخواهند به وظایف خود عمل کرده و گزارش عملکرد دهند.
"سندروم عضویت در همه جا" باعث شده تا مدیران ما بجای تمرکز بر وظیفه اصلی خود درگیر حضور در انجمن ها، کارگروه‌ها و ... شده و با افتخار بگویند وقت سر خواراندن نداریم!
خیلی از افرادی که هم اکنون برای عضویت در هیئت مدیره انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران رای آورده و سرمست از فتح این قله افتخار شده اند، نه تنها در دوران مدیریت خود موفق نبوده که در وظایف فعلی محوله هم درمانده اند چه اینکه بخواهند جای دیگری را آباد کنند.
یادم هست حسن غفوری فرد یک وقتی بیش از ده سمت مهم کشوری و عضویت در هیئت مدیره‌های مختلف داشت که فقط استاد دانشگاهی اش به تنهایی باید ۷۰ درصد وقت کاری اش را پر میکرد. در آن شرایط برای یک تصمیم گیری ساده بیش از دو ماه باید در نوبت می‌ماندیم.
سندروم عضویت در همه جا پدر مملکت را درآورده و انگار افتخاری است که یک نفر همزمان در چند جا سمت داشته باشد! برای همین است که اغلب انجمن‌ها و تشکل‌های برقی از کارکرد اصلی خود افتاده اند، چون توسط تعدادی مدیر گرفتار، قبضه شده و همین امر موجب افول شدید انجمن‌ها و تشکل‌ها شده است.
همین الان شما درخواست جلسه با اعضای هیئت مدیره انجمن مهندسین برق و الکترونیک ایران دهید ببینید اصلا فرصت دیدار آقایون را پیدا می‌کنید؟ وب سایت این انجمن را زیر و رو کنید ببینید خروجی بزرگترین تشکل علمی ایران چیست؟ یک نامه بزنید ببینید چقدر طول می‌کشد پاسخ بگیرید؟ به انجمن بگویید میخواهیم از همایش ما حمایت کنید ببینید از شما چه می‌خواهند و چه همکاری‌ای با شما میکنند؟ اما تا دلتان بخواهد برای اعضایش لابی و فرصت بهره مندی از رانت‌های مختلف و گرفتن فرصت‌های مدیریتی بهتر وجود دارد.
همه ادعا میکنند که از ما خواسته اند در این انتخابات شرکت کنیم و احساس تکلیف کرده تا به قطار توسعه علمی ایران بپیوندیم. وب سایت تمامی انجمنهای علمی و تشکل‌های متعدد صنعت برقی را هم چک کنید تقریبا وضعیت مشابهی دارند و در همه آنها افرادی وجود دارند که دهه هاست در آنجا چنبره زده و حاضر به دل کندن از آن نیستند. قانون منع بکارگیری بازنشستگان هم که اینجا‌ها صادق نیست و اغلب آنها را تا مرگ در این تشکل‌ها خواهیم دید.
پیشنهاد میشود وزارت نیرو ممنوعیت عضویت یک مدیر در بیش از سه انجمن یا تشکل را تصویب کند تا مدیران برقی ما فرصت کنند در لابه لای جلسات بیهوده غیرضرور به وظایف خود هم برسند. تمام ذکر و فکر مدیران برقی حضور در مجامع دهن پرکنی شده است که تنها فایده اش رشد شخصی شان بوده، اما به قیمت ضایع شدن وقت و هدر رفتن امکانات صنعت برق.
تمرکز بر یک شغل و پست را جدی بگیریم و تلاش کنیم بجای بهره برداری اسمی از ظرفیت‌های مختلف به اثرگذاری بیشتر برسیم. اگر نمی‌توانید از این منصب‌های دهن پر کن دل بکنید لااقل اجازه دهید جوانان و افراد پرانرژی بیایند و جور شما را بکشند. اگر بجای تمرکز بر وظیفه اصلی خود هر روز درپی دیده شدن بیشتر بوده و مدام به کسب افتخارات سهل الوصول فکر می‌کنید خود را به یک پزشک روانشناس نشان دهید.
نباید رای دهندگان اجازه دهند عده‌ای که منافع شخصی شان را بر جمع ترجیح می‌دهند امکان حضور در این فضا‌ها را یابند و با مطالبه گری از آنها بخواهند به وظایف خود عمل کرده و گزارش عملکرد دهند.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱۸
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ارسال نظر قوانین ارسال نظر
لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.
مثلا ... هنوز بعد از بازنشستگی در حال خدمت است و دست از خدمت گزاری برنمیدارد.
الان دبیر انجمن ... است
عضو انجمن مهندسی برق و ...
یا در همین کنفرانس بین المللی برق چه افرادی جز کمیته داوری اند.
بعضی از آنها حتی چکیده یک مقاله را نمی توانند بنویسند.
واقعا خروجی ندارند نه برای صنعت و نه برای دانشجویان ، عملا برای هیچکس فقط خودشان که عنوانی دهن پر کن داشته باشند.
بدون رودروایسی بگویم حتی وقت خودشان را می گیرند
اصلا هزینه های خودشان را نمی توانند دربیاورد و فقط چشم بر روی چند کنفرانس سطح پایین دارند که به واسطه رابطه قبلی غفوری فرد گردن شرکتهای توزیع و برق منطقه انداخته اند که باعث حیف و میل بیت المال می شوند
ضمنا مطابق دستور العمل وزارت علوم انجمنهای علمی، هیات مدیره فقط دو دوره می توانند عضو هیات مدیره باشند.
اگر الان فکر نباشند کی می خواهند به فکر بعد از بازنشستگی خودشون باشند نیروگاهی مثل نکا چقدر می خواهند بفروشند که چقدر دریافت کنند که بعد از خصوصی سازی برقی که نرخ 2تمام شده آن 20 تومن بر کیلووات ساعت تمام می شوند بعد از خصوصی سازی 70 تومن بر کیلووات ساعت بخرند
در دانشگاه ثبت نام کرده و به تحصیل می پردازند و بعد هم با آزمون و پایان نامه موفق به کسب درجات عالیه می گردند.
اینکه دانشگاه ها در اعمال قوانین و مقررات کوتاهی می کنند مشکل از مدیران برقی نیست. اما اگر مدیران برقی اقدام به دادن رشوه و یا در اختیار قراردادن اموال و امکانات تحت اختیار به دانشگاه ها برای بهره براری شخصی نمایند و این فرایند اثبات شودغیرقانونی است اما آنقدر راه برای منطقی و قانونی جلوه دادن این اقدام وجود دارد که عملا امکان اثبات غیرقانونی بودن آن وجود ندارد.
خودمان به افراد کم مایه اجازه بروز می دهیم و جلوی لابی گری و زد و بندها را نمی گیریم و چند سال بعدتر همین افراد کم مایه با رانت های ناشی از موقعیت های فعلی می آیند و صنعت برق را با تصمیمات مدیریتی خود به گند می کشند. اینها دو بار که رای بیاورند و توی این جلسات حضور یابند ضمن رسیدن به مرحله خودباوری در مقام علمی، خود را محق هر پستی می دانند و تلاش می کنند تا با ظاهر سازی در ان جایگاه قرار گیرند.
کارشناسان باید کار کنند و مدارک و اسناد و امارها را اماده کنند و فقط آقایون در جلسه از روی انها بخوانند این سخته؟ بجاشون دکتری میگیرند بجاشون مقاله می دهند بجاشون پاورپوینت اماده می کنند بجاشون نمودارسازی می کنند و اینها فقط حرف می زنند و پول می گیرند و مسئول حرفهاشون هم نیستند.
مشکل اصلی مشکل فرهنگی مردمان ماست که فقط به اسم و رسم رای می دهند نه برنامه