مدیریت مصرف، خط مقدم کنترل و کاهش ناترازی برق
به گزارش برق نیوز، "همایون حایری" امروز دوشنبه (۱۸ فروردین) در دوره آموزشی - توجیهی مدیریت مصرف برق جهت گذر از دوره اوج بار ۱۴۰۴ که با حضور "عباس علی‌آبادی" وزیر نیرو برگزار شد گفت: تا یکی دو سال گذشته، تولید همواره دنبالهرو مصرف بوده است. به صورتی که مصرف سالیانه افزایش می‌یافت و به همان میزان در صدد بودیم که این افزایش مصرف را با احداث نیروگاه جدید پاسخ دهیم.
معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی افزود: سال گذشته ظرفیت تامین و تولید متناسب با رشد مصرف پاسخگو نبود؛ با توجه به شاخص‌های مختلف از جمله رشد جمعیت و رفاه اجتماعی، رشد مصرف به شکلی بود که به هیچ صورت افزایش ظرفیت تامین پاسخگوی این نیاز نبود.
وی یادآور شد: از سال ۱۳۹۷ به بعد، یک واگرایی در بخش تامین و مصرف برق به وجود آمد که این امر سال به سال افزایش یافت. به طوری که تابستان ۱۴۰۳ نسبت به تابستان سال گذشته آن، حدود ۶۸۰۰ مگاوات فقط با رشد مصرف در بخش مصرف روبرو شدیم.
حایری اضافه کرد: اگر بخواهیم ۶۸۰۰ مگاوات را در بخش مصرف تامین کنیم باید ۱۱ هزار مگاوات نیروگاه احداث کرد. امروز هیچ کشوری را نمی‌توان یافت که ۱۱ هزارمگاوات نیروگاه حرارتی احداث کند.
معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی در ادامه به تاکید وزیر نیرو مبنی بر اهمیت توجه به موضوع مدیریت مصرف در بخش برق و انرژی اشاره کرد و گفت: این امر به شکلی است که در کنار توجه به بخش تولید باید به مقوله مدیریت مصرف نیز متمرکز شویم.
وی ادامه باید: وزیر نیرو دولت چهاردهم از زمان سکانداری این بخش، دستوری را صادر کرد که بر اساس آن باید در خصوص موضوع مدیریت مصرف به صورت بسیار جدی اقدامات ویژه در دستور کار قرار گیرد، البته این مهم در کنار توسعه ظرفیت نیروگاهی است.
حایری با اشاره به برنامه‌های جامع وزارت نیرو برای توسعه ظرفیت‌های نیروگاهی، اظهار کرد: اکنون در خصوص نیروگاههای حرارتی برنامه‌هایی پیش‌بینی شده است تا ظرفیت‌های جدید وارد مدار شود، اما پیشبرد این مهم نیازمند زمان و سرمایه‌گذاری است.
معاون وزیر نیرو در ادامه با بیان اینکه فاصله ۱۰ هزار مگاواتی بین تولید و مصرف را نمی‌توان یکساله پاسخ داد و از میان برداشت، افزود: میانگین ظرفیت جدید نیروگاهی کشور از سال ۱۳۶۹ تا کنون سالانه برابر با ۲۰۰۰ مگاوات بوده است.
وی بیان کرد: توسعه نیروگاههای حرارتی در حال انجام است، اما نیازمند سرمایه، زمان و تامین سوخت نیروگاهی است. تجربه سال گذشته در مورد تامین سوخت نیروگاهی را می‌توان در این زمینه یادآور شد.
حایری تاکید کرد: اینکه صرفا بر توسعه نیروگاههای حرارتی متمرکز شویم به هیچ عنوان پاسخگوی این نیاز نخواهد بود.
وی از ریل‌گذاری جدید در خصوص توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر خبر داد و گفت: امید است از تابستان امسال و تابستان سال‌های آینده نیروگاههای تجدیدپذیر به کمک نیروگاههای حرارتی بیایند؛ نکته مهم اینکه زمان به مدار آمدن این دست از نیروگاهها سریع‌تر از نیروگاههای حرارتی است.
معاون وزیر نیرو در امور برق وانرژی با بیان اینکه موضوع مدیریت مصرف در سال جاری به صورت جدی در دستور کار قرار گرفته است، اضافه کرد: مدیریت مصرف، خط مقدم کنترل و کاهش ناترازی موجود در صنعت برق در سال‌های نخست است؛ پیشبرد این مهم نیازمند مدیریت و اقدام جهادی است.
وی همچنین از آماده سازی ۳۶ بسته مدیریت مصرفی در حوزه برق برای نخستین بار سخن به میان آورد و گفت: این ۳۶ بسته مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد تا برنامه آن اجرایی شود؛ این نسخه متناسب با شرایط فعلی کشور تهیه شده است.
چنبره چندین ساله و دهه افراد بی لیاقتی چون شما و ریشه دوانی دست نشدگان شما در جای جای این به اصطلاح صنعت باعث این وضعیت است.
این افراد حتی یک خط دستاورد ندارند و هستند که باشند و هی تز می دهند.
هر مشتر ۱۰ تا ۳۰ درصد توان مصرفی خود را کاهش دهد
✍️حامد کرمانیون
مسعود پزشکیان چند روز پیش در یک سخنرانی برای چندمین بار گفته "هرکس در رفع ناترازی‌ها به ما کمک کند دستش را می‌بوسم"
این نوشته متمرکز بر امکان رفع ناترازی "برق" در کشور است و مخاطب این متن فعالان اقتصادی به جهت پیش بینی شرایط سال آتی و همچنین سیاست گذاران کشور بالاخص شخص رئیس جمهور است:
بحران برق در ایران بیش از موضوع مصرف به معضل تولید و انتقال برق مرتبط است. فرسودگی شدید نیروگاهها، کاهش تولید نیروگاههای آبی و محدودیتهای عمیق گازی که با تحریمهای بین المللی، شرایط وخیم اقتصادی و مدیریت ناکارآمد ورشکستگی برق را در ایران رقم زده است، بعید است توسط همان افرادی که این وضعیت را بوجود آورده اند حل بشود!
کمبود برق در زمستانی که گذشت به رکورد وحشتناک ۸۰۰۰ مگاوات رسید و با آغاز فصل گرما و شروع کار خنک کننده ها به ۱۵۰۰۰ مگاوات خواهد رسید! این به معنای دو برابر شدن خاموشی هاست! خسارت ناشی از بی برقی به ۳ میلیارد دلار در سال منجر شده و تابستان پیش رو بخش تولید باید قید ۳۰% از تولیدش را بزند و تولید کننده و صنعتگر ایرانی تمام محاسبات مالی سال آینده را باید بر این مبنا انجام دهد. ایضا جناب پزشکیان هم باید درآمد مالیاتی و ارزی غیر نفتی را بر همین مبنا محاسبه بفرمایند
ببینیم برای حل این مشکل چقدر پول لازم است:
نوسازی توربینهای فرسوده ۱ میلیارد دلار، بهینه سازی شبکه انتقال ۵ میلیارد دلار، ساخت نیروگاه های جدید ۵ میلیارد دلار، احداث خطوط انتقال از قرار هر کیلومتر ۲ میلیون دلار، ذخیره سازی برق ۳ میلیارد دلار، نصب کنتورهای هوشمند ۲ میلیارد دلار و شروع پروژه تولید برق خورشیدی ۵ میلیارد دلار به جمع ۲۲ میلیارد دلار پول لازم است و از شما چه پنهان وزارت نیرو در ایران بدهکارترین نهاد دولتی است. با رکورد بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان!
هند با سرمایه گذاری ۵۰ میلیارد دلار در ۵ سال ظرفیت برق خورشیدی را به ۱۷۵ گیگاوات و آلمان با همین میزان سرمایه گذاری اتکای برقش را از سوخت فسیلی نصف کرد. آیا چنین کاری برای کشور ما میسر است؟
پاسخ منفی است. شرایط وخیم اقتصادی، نرخ گذاری اشتباه برق، تحریم ها و مدیریت ناکارآمد امکان سرمایه گذاری بخش خصوصی، تامین مالی دولتی، تامین مالی خارجی، فروش اوراق به سرمایه گذار خارجی را عملا غیرممکن کرده است.
اما اگر دولت امروز تصمیم بگیرد از طریق قطع یارانه برق، سرمایه لازم را برای حل ورشکستگی انرژی کشور تامین کند آیا میسر است؟
کشور عزیزمان ایران در حال حاضر برق ۱۰۰۰ تومان به ازای هر کیلو وات ساعت را به ۵۰ تومان مشترک خانگی می فروشد یعنی ۹۵% ضرر! و اگر امروز دولت فخیمه این یارانه را حذف کند به معنی ۸ میلیارد دلار صرفه جویی است که تقریبا یک سوم سرمایه مورد نیاز محاسبه ما برای حل این مشکل است!
با اینحال اگر همین سرمایه را فرضا در یک سناریوی ترکیبی فسیلی - خورشیدی بکار گیرد به ۵ تا ۱۰ سال زمان عملیاتی برای رفع ناترازی امروز نیاز است و البته به شرط تامین سرمایه مورد نیاز از طریق قطع یارانه برق !
هند و مراکش چنین تجربه ای داشتند. هند با قطع یارانه ها و جذب ۶۰ میلیارد دلار موفق به ۵ برابر کردن ظرفیت برق خود البته در یک بازه زمانی ۵ سال شد و مراکش نیز با جذب کمکهای بین المللی همین مسیر را پیمود و از واردات برق بی نیاز شد.
اما آیا چنین سناریویی برای کشور ما هم شدنی است؟
پاسخ منفی است.
ورشکستگی برق در ایران تبدیل به یک بحران اقتصادی شده که برای جلوگیری از تبدیل آن به یک بحران اجتماعی، نیاز به رفع و رجوع سریع و در کمترین زمان دارد که بر اساس این نوشته ناممکن است.
ورشکستگی برق در ایران نیاز به سرمایه گذاری یا جذب سرمایه بالای ۲۰ میلیارد دلاری دارد که با شرایط سیاسی و اقتصادی امروز محال است
ورشکستگی برق در ایران نیاز به تحول خواهی، نوآوری و انگیزه مدیریتی دارد که پیدا نمی شود
و ورشکستگی برق در ایران نیاز به نرخ گذاری جدید و تجدید نظر در یارانه مصرفی دارد که پیش نیاز آن پذیرفته شدن آن توسط جامعه ای است که امروز خشمگین تر از هر زمانی در تاریخ معاصر ایران است!
این وعده پزشکیان نیز وعده سر خرمن است. بوسه هایش نصیب هیچکس نخواهد شد!
نکات قابل توجه : اینکه از سوخت های جایگزین ( از بزرگ مقدار تا بسیار خرد مقدار).
تعیین گروه های نافع از وجود شرایط موجود و متضرر از آن و در پی آن گروه های نافع از راهکارهای مقابله با تکرار شرایط منجر به رسیدن به وضعیت حال حاضر و نحوه انتخاب راهکارهای ترکیبی از خرد مقدار تا کلان مقدار .
اما اصل ماجرا بسته به مدیریت کلان کشور و مدیریت خرد یعنی ساختار تولید این محصول نهائی یعنی الکتریسیته می باشد .
از ارسال دیدگاه های نا مرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.
لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
در غیر این صورت، «برق نیوز» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.